Ik had in augustus 2011 voor het eerst gehoord van de Amerikaanse zangeres en songschrijfster Amy McCarley toen ik voor ‘Rootstime’ haar titelloze debuutplaat mocht recenseren, een album waarvoor ze toen zelf alle instrumenten had ingespeeld. Maar ik heb destijds het talent van deze dame uit Alabama toch behoorlijk onderschat, want de opvolger “Jet Engines” heb ik in 2014 helemaal gemist. Dat dit een grote ster aan het firmament van de betere folk-, country- en rockmuziek zal worden staat voor ons echter onmiskenbaar vast na het beluisteren van haar nieuwste, derde plaat “MECO” die ik hier voor u wat nader mag toelichten.

De liedjes op dit album gaan over de leuke en minder fijne gebeurtenissen in haar leven nadat ze haar job als contractor bij de NASA vaarwel had gezegd om een muzikale solocarrière na te streven. De albumtitel “MECO” werd ontleend aan het acroniem ‘Main Engine Cut Off’, een bij de NASA gebruikte term voor het moment dat de raketmotoren hun taak hebben volbracht om de astronauten in een baan om de aarde te brengen. Amy McCarley ziet deze term als een metafoor voor het dagelijkse leven waar je eveneens zulke krachtige stimulansen nodig hebt om een weg te kunnen banen in het bestaan en in het muzikale doolhof.

De tien liedjes op “MECO” zijn allemaal eigen composities van Amy McCarley, met de hulp van gitarist en songschrijver Pat Alger voor vijf van de tien nummers. Deze plaat werd in Madison, Tennessee opgenomen door producers Kenny Vaughan (van o.a. Lucinda Williams, ‘The Pretenders’ en Lana Del Rey) en George Bradfute, twee mensen die haar eveneens bijstonden bij de opname van haar vorige plaat. We kunnen hier stellen dat het resultaat van die samenwerking verbluffend mooi is geworden.

Luister ter illustratie best zelf even naar het op de video live gebrachte prachtnummer “High Wire”, volgens ons ook de allermooiste song op “MECO”. Maar we krijgen nog veel meer moois te horen op dit album, te beginnen met openingstrack “A Clue” en het daaropvolgende “Clarksdale Blues”. Amy McCarley legt zoveel gevoel en emoties in de Americana-songs en in de ballads, zoals te horen is in de tracks “Everything Changed”, het aan Lucinda Williams of Gillian Welch herinnerende “Days” en “How You Do” of in de swingende countryrocker “Never Can Tell” met een virtuoze Marty Stuart op mandoline.

Met het uptempo gebrachte “Happy” zijn we al aan track nummer acht toegekomen, maar daarmee gelukkig nog niet aan het einde van dit schitterende album, want met folksong “Ain’t Life Funny” en countryrocker “Farewell Paradise” als afsluiter krijgen we nog twee extra mooie pareltjes aangeboden. Als u ook graag eens zou willen kennismaken met een dame die volgens ons wel eens definitief zou kunnen doorbreken in 2019, dan willen we u een beluistering en de eventuele aanschaf van het album “MECO” van deze Amy McCarley warm aanbevelen.

(valsam)  

CD-RELEASE: 8 februari 2019